Zoals geboren worden, is ook het sterven een heel spiritueel proces.
Bij een geboorte bereidt de ziel zich voor om te incarneren in een lichaam en is het verheugd om het
aardse leven te gaan beleven.
Bij het sterven gaat deze ziel zich stapje voor stapje voorbereiden en los maken van het aardse
lichaam wat jarenlang als vervoermiddel heeft gefungeerd.  Het verschil in deze is dat bij het sterven
de stervende een aards leven met allerlei ervaringen gaat achterlaten.

 

Een leven wat heeft bestaan uit goede maar ook minder goede kanten.
Liefde, maar ook wrijving. Dit is een heel normaal iets en hoort bij de aardse dualiteit.
Zonder donker is er geen licht, etc. Sterven en het loslaten van het aardse is een emotioneel en
aangrijpend proces voor degene die het leven achterlaat.
Er kunnen allerlei vragen, zorgen en angsten ontstaan. Wat staat me aan de andere kant te wachten? Mogen er nog dingen besproken of uitgesproken worden?

 

Als spiritueel stervensbegeleider en medium mag ik proberen een stukje angst en onzekerheid weg
te nemen en de stervende voor te bereiden op de reis naar het hiernamaals.
De reis terug naar Huis. En deze reis kun je maar één keer voorbereiden.
Er is helaas geen herkansing in deze.
Met een volle bepakking aan levenservaring zal de ziel aan deze reis beginnen en door veel "oude" bekenden liefdevol worden ontvangen.
Het zal opnieuw geboren worden in de spirituele wereld.
Zij, daar boven, vieren een feestje. Hebben een reünie in een machtig mooie omgeving!
En de nabestaanden hier blijven vaak met een gapende wond achter...   

 

Toen mijn vader in 2015 overleed kwam ik al snel tot de ontdekking dat ik als 'kind van' niet
veel kanten op kon om over mijn verdriet te praten.
De partner van de overledene kan vaak bij een rouwbegeleiding o.i.d. terecht, maar voor (klein)kinderen of vrienden van, kon ik destijds niet zoiets als nazorg vinden.

Vaak is een luisterend oor of iemand die naar je vraagstukken kijkt zo waardevol dat het weer moed en energie geeft om verder te gaan.  
Het klopt als men zegt dat er een leven voor..., en een leven na... is, maar dit wil niet per definitie zeggen dat het leven na het overlijden slechter is.
Het kan juist bepaalde zaken of kwaliteiten naar het oppervlak brengen waarvan je geen weet hebt.

 

Voor mij is stervensbegeleiding of begeleiding voor de nabestaande(n) maatwerk.
Er bestaat geen vast protocol voor.
Net zo min als dat er geen vastgestelde tijd staat voor het verwerken van een verlies. Sommige personen hebben geen begeleiding nodig en fietsen hier op eigen kracht door heen.
Anderen hebben even een schouder nodig om op te leunen zodat ze weer verder kunnen.
Soms heb je direct na het overlijden begeleiding nodig. Andere keren kan er eerst een langere periode overheen gaan. Hierin is alles goed. 

Begeleiding voor nabestaanden kan plaatsvinden bij je thuis, in mijn praktijk, zelfs online behoort tot de mogelijkheden.

De stervensbegeleiding vindt uiteraard plaats op desbetreffende locatie.